മരോട്ടിച്ചാലിന്‍റെ മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന സൗന്ദ്യര്യം
നമ്മുക്കൊരു trip പോയാലോ എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ അത് എവിടേക്കാണെന്നു പോലും ചോദിക്കാതെ കൂടെ ഇറങ്ങിവരാന്‍ കുറേ സുഹൃത്തുക്കള്‍...
ജീവിതത്തില്‍ കിട്ടിയ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു ഭാഗ്യങ്ങളുടെ കണക്കു നോക്കിയാല്‍ ഈ പറഞ്ഞത് ഒക്കെയാവും ആദ്യം...
#Just ഒരു സ്മരണ.. :)
എന്നില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ പോലുമറിയാതെ നഷ്ടപ്പെട്ട എന്തോ ഒന്ന്.അതിനെ തേടിയായിരുന്നു എന്‍റെ ഒാരോ യാത്രയും.തൃശ്ശൂര്‍ നഗരത്തില്‍ നിന്നും ഏകദേശം 15km ദൂരെയുള്ള ഒരു പ്രദേശം. അവിടെ ഞങ്ങളെ കാത്തിരുന്നതോ ഒത്തിരി ഒത്തിരി കുഞ്ഞുവെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍..കുഞ്ഞു വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളുടെ ഒടുവില്‍ ഞങ്ങള്‍ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത, എന്നാല്‍ അത്ര ചെറുതല്ലാത്ത ഒരു
big surprise :). കാടു കയറാന്‍ പണ്ടേ പ്രിയമായിരുന്നു..അതു കൊണ്ടു മാത്രം വീട്ടില്‍ നിന്നും കിട്ടിയിട്ടുള്ള വഴക്കുകള്‍
കുറച്ചൊന്നുമല്ല.കാടിന്‍റെ ഈ
വശ്യമനോഹാരിത, വീട്ടില്‍ ഇരിക്കുന്നവര്‍ക്കു പറഞ്ഞാല്‍ മനസ്സിലാവില്ലാലോ :))..പറഞ്ഞു വന്നത് എന്താണെന്നുവെച്ചാല്‍,....മരോട്ടിച്ചാല്‍....ഞങ്ങളുടെ destination point.
മരോട്ടിച്ചാല്‍, തൃശ്ശൂര്‍ ജില്ലയിലെ അത്ര വലുതല്ലാത്ത ഒരു ചെറിയ ഗ്രാമം..അപ്രതീക്ഷിതമായി facebookല്‍ കാണാനിടയായ ഒരു post..അവിടെ നിന്നായിരുന്നു ഈ യാത്രയുടെ തുടക്കം...ഒരു mini trekking മനസ്സില്‍ കണ്ടുക്കൊണ്ടു ഞങ്ങള്‍ 7പേരും യാത്ര തിരിച്ചു.രാവിലെ 10മണിയായപ്പോള്‍ മരോട്ടിച്ചാല്‍ എത്തിയെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ destination എത്താന്‍ വീണ്ടും 6kmകൂടി പോകേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു...രാവിലെ കഴിച്ച ghee roast തന്ന മുഴുവന്‍ എനര്‍ജിയും എടുത്ത് ഞങ്ങള്‍ യാത്ര തുടങ്ങി...
യാത്രയില്‍ ഒരു 10min കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആദ്യത്തെ വെള്ളച്ചാട്ടം കണ്ടു..അത് മനസ്സിനു നല്കിയ കുളിര്‍മ,അതായിരുന്നു മുന്നോട്ടുള്ള യാത്രയുടെ പ്രചോദനം...ഒരു വണ്ടി പോകാനുള്ള വഴിയുണ്ടായിരുന്നു ആദ്യമെങ്കിലും പിന്നീടത് ചുരുങ്ങി ഒരാള്‍ക്കു കഷ്ടി നടക്കാനുള്ള പാതയായി മാറുകയായിരുന്നു...ഏകദേശം 2.30 മണിക്കൂര്‍ ആ കുഞ്ഞു വഴിയികളിലൂടെയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ യാത്ര..വഴികളില്‍ അങ്ങിങ്ങായിക്കണ്ട കുഞ്ഞു വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍,പാറകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകുന്ന നീരുറവകള്‍,അത് ഞങ്ങളുടെ കാലുകളെയെന്നപ്പോലെ മനസ്സിനേയും തണുപ്പിച്ചു...ആ തണുപ്പിന് ആക്കം കൂട്ടാനെന്നവണ്ണം കാലുകളില്‍ കുഞ്ഞി മീനുകളുടെ തലോടലും...
കൈയ്യില്‍ ആകെയുണ്ടായിരുന്നത് ഒരു കുപ്പി വെള്ളം മാത്രം...1മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും വെള്ളം കുപ്പി കാലി..വെള്ളം കുടിക്കാതെ ഒരടി മന്നോട്ടു പോവാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന അവസ്ഥ..mobile range പോലും ഇല്ലാത്ത ആ കാട്ടില്‍ വെള്ളം പോയിട്ടു ഒരു മനുഷ്യകുഞ്ഞിനെ കാണുക എന്നത് തന്നെ ശ്രമകരമായിരുന്നു..ഇനി വെള്ളംകുടിക്കണമെങ്കില്‍ വന്ന വഴി പിന്നോട്ടു നടക്കണം.അത് എന്തായാലുമില്ല.അപ്പോഴാണ് ഒാര്‍ത്തത് പ്രകൃതി തന്നെ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുകയല്ലേ..ആദ്യം ഒന്നു മടിച്ചെങ്കിലും, പിന്നീടു കണ്ട നീരുറവയില്‍ നിന്നു ഞങ്ങള്‍ കുപ്പി നിറച്ചു.യാത്രയുടെ ക്ഷീണം കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല, മിനറല്‍ വാട്ടര്‍ കുപ്പികള്‍ക്കു നല്കാന്‍ കഴിയാത്ത എന്തോ എനര്‍ജി നല്കാന്‍ ആ വെള്ളത്തിനു കഴിഞ്ഞു...
നീണ്ട 2.30 മണിക്കൂര്‍ യാത്രക്കൊടുവില്‍ ഞങ്ങള്‍ അവിടെയെത്തി...ഞങ്ങളുടെ final destination point...one of the biggest waterfall in thrissur..
ചിലതു വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ നമ്മുക്ക് ഭാഷ മതിയാവാതെ വരും, സൗന്ദ്യര്യം പകര്‍ത്തിയെടുക്കാന്‍ ക്യാമറ തികയാതെ വരും...ഇങ്ങനെയുള്ള ആലങ്കാരിക പ്രയോഗങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ പറഞ്ഞുകേട്ട അറിവു മാത്രമേ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...പക്ഷേ ഈ യാത്ര അതെനിക്ക് മുഴുവനായും മനസ്സിലാക്കി തന്നു...ഇപ്പോഴും എനിക്കറിയില്ല ഞാന്‍ അവിടെ കണ്ട top point view എങ്ങനെ വിവരിക്കും എന്ന്...അത് വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ എനിക്കറിയാവുന്ന ഭാഷ തികയാതെ വരുന്നു...
അപരിചിതത്വത്തിനൊടുവിലെ പരിചിതഭാവം,അതായിരുന്നു മരോട്ടിച്ചാല്‍ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചത്.നമ്മള്‍ കാടിനെ സ്നേഹിച്ചാല്‍ കാടു നമ്മുക്ക് സ്നേഹം തരും എന്നു പറയുന്നത് വെറുതെയല്ല...:)
നമ്മുക്കൊരു trip പോയാലോ എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ അത് എവിടേക്കാണെന്നു പോലും ചോദിക്കാതെ കൂടെ ഇറങ്ങിവരാന്‍ കുറേ സുഹൃത്തുക്കള്‍...
ജീവിതത്തില്‍ കിട്ടിയ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു ഭാഗ്യങ്ങളുടെ കണക്കു നോക്കിയാല്‍ ഈ പറഞ്ഞത് ഒക്കെയാവും ആദ്യം...
#Just ഒരു സ്മരണ.. :)
എന്നില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ പോലുമറിയാതെ നഷ്ടപ്പെട്ട എന്തോ ഒന്ന്.അതിനെ തേടിയായിരുന്നു എന്‍റെ ഒാരോ യാത്രയും.തൃശ്ശൂര്‍ നഗരത്തില്‍ നിന്നും ഏകദേശം 15km ദൂരെയുള്ള ഒരു പ്രദേശം. അവിടെ ഞങ്ങളെ കാത്തിരുന്നതോ ഒത്തിരി ഒത്തിരി കുഞ്ഞുവെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍..കുഞ്ഞു വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങളുടെ ഒടുവില്‍ ഞങ്ങള്‍ ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത, എന്നാല്‍ അത്ര ചെറുതല്ലാത്ത ഒരു
big surprise :). കാടു കയറാന്‍ പണ്ടേ പ്രിയമായിരുന്നു..അതു കൊണ്ടു മാത്രം വീട്ടില്‍ നിന്നും കിട്ടിയിട്ടുള്ള വഴക്കുകള്‍
കുറച്ചൊന്നുമല്ല.കാടിന്‍റെ ഈ
വശ്യമനോഹാരിത, വീട്ടില്‍ ഇരിക്കുന്നവര്‍ക്കു പറഞ്ഞാല്‍ മനസ്സിലാവില്ലാലോ :))..പറഞ്ഞു വന്നത് എന്താണെന്നുവെച്ചാല്‍,....മരോട്ടിച്ചാല്‍....ഞങ്ങളുടെ destination point.
മരോട്ടിച്ചാല്‍, തൃശ്ശൂര്‍ ജില്ലയിലെ അത്ര വലുതല്ലാത്ത ഒരു ചെറിയ ഗ്രാമം..അപ്രതീക്ഷിതമായി facebookല്‍ കാണാനിടയായ ഒരു post..അവിടെ നിന്നായിരുന്നു ഈ യാത്രയുടെ തുടക്കം...ഒരു mini trekking മനസ്സില്‍ കണ്ടുക്കൊണ്ടു ഞങ്ങള്‍ 7പേരും യാത്ര തിരിച്ചു.രാവിലെ 10മണിയായപ്പോള്‍ മരോട്ടിച്ചാല്‍ എത്തിയെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ destination എത്താന്‍ വീണ്ടും 6kmകൂടി പോകേണ്ടതുണ്ടായിരുന്നു...രാവിലെ കഴിച്ച ghee roast തന്ന മുഴുവന്‍ എനര്‍ജിയും എടുത്ത് ഞങ്ങള്‍ യാത്ര തുടങ്ങി...
യാത്രയില്‍ ഒരു 10min കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ആദ്യത്തെ വെള്ളച്ചാട്ടം കണ്ടു..അത് മനസ്സിനു നല്കിയ കുളിര്‍മ,അതായിരുന്നു മുന്നോട്ടുള്ള യാത്രയുടെ പ്രചോദനം...ഒരു വണ്ടി പോകാനുള്ള വഴിയുണ്ടായിരുന്നു ആദ്യമെങ്കിലും പിന്നീടത് ചുരുങ്ങി ഒരാള്‍ക്കു കഷ്ടി നടക്കാനുള്ള പാതയായി മാറുകയായിരുന്നു...ഏകദേശം 2.30 മണിക്കൂര്‍ ആ കുഞ്ഞു വഴിയികളിലൂടെയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ യാത്ര..വഴികളില്‍ അങ്ങിങ്ങായിക്കണ്ട കുഞ്ഞു വെള്ളച്ചാട്ടങ്ങള്‍,പാറകള്‍ക്കിടയിലൂടെ ഒഴുകുന്ന നീരുറവകള്‍,അത് ഞങ്ങളുടെ കാലുകളെയെന്നപ്പോലെ മനസ്സിനേയും തണുപ്പിച്ചു...ആ തണുപ്പിന് ആക്കം കൂട്ടാനെന്നവണ്ണം കാലുകളില്‍ കുഞ്ഞി മീനുകളുടെ തലോടലും...
കൈയ്യില്‍ ആകെയുണ്ടായിരുന്നത് ഒരു കുപ്പി വെള്ളം മാത്രം...1മണിക്കൂര്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും വെള്ളം കുപ്പി കാലി..വെള്ളം കുടിക്കാതെ ഒരടി മന്നോട്ടു പോവാന്‍ പറ്റില്ല എന്ന അവസ്ഥ..mobile range പോലും ഇല്ലാത്ത ആ കാട്ടില്‍ വെള്ളം പോയിട്ടു ഒരു മനുഷ്യകുഞ്ഞിനെ കാണുക എന്നത് തന്നെ ശ്രമകരമായിരുന്നു..ഇനി വെള്ളംകുടിക്കണമെങ്കില്‍ വന്ന വഴി പിന്നോട്ടു നടക്കണം.അത് എന്തായാലുമില്ല.അപ്പോഴാണ് ഒാര്‍ത്തത് പ്രകൃതി തന്നെ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുകയല്ലേ..ആദ്യം ഒന്നു മടിച്ചെങ്കിലും, പിന്നീടു കണ്ട നീരുറവയില്‍ നിന്നു ഞങ്ങള്‍ കുപ്പി നിറച്ചു.യാത്രയുടെ ക്ഷീണം കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല, മിനറല്‍ വാട്ടര്‍ കുപ്പികള്‍ക്കു നല്കാന്‍ കഴിയാത്ത എന്തോ എനര്‍ജി നല്കാന്‍ ആ വെള്ളത്തിനു കഴിഞ്ഞു...
നീണ്ട 2.30 മണിക്കൂര്‍ യാത്രക്കൊടുവില്‍ ഞങ്ങള്‍ അവിടെയെത്തി...ഞങ്ങളുടെ final destination point...one of the biggest waterfall in thrissur..
ചിലതു വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ നമ്മുക്ക് ഭാഷ മതിയാവാതെ വരും, സൗന്ദ്യര്യം പകര്‍ത്തിയെടുക്കാന്‍ ക്യാമറ തികയാതെ വരും...ഇങ്ങനെയുള്ള ആലങ്കാരിക പ്രയോഗങ്ങള്‍ മറ്റുള്ളവര്‍ പറഞ്ഞുകേട്ട അറിവു മാത്രമേ എനിക്കുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...പക്ഷേ ഈ യാത്ര അതെനിക്ക് മുഴുവനായും മനസ്സിലാക്കി തന്നു...ഇപ്പോഴും എനിക്കറിയില്ല ഞാന്‍ അവിടെ കണ്ട top point view എങ്ങനെ വിവരിക്കും എന്ന്...അത് വര്‍ണ്ണിക്കാന്‍ എനിക്കറിയാവുന്ന ഭാഷ തികയാതെ വരുന്നു...
അപരിചിതത്വത്തിനൊടുവിലെ പരിചിതഭാവം,അതായിരുന്നു മരോട്ടിച്ചാല്‍ എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചത്.നമ്മള്‍ കാടിനെ സ്നേഹിച്ചാല്‍ കാടു നമ്മുക്ക് സ്നേഹം തരും എന്നു പറയുന്നത് വെറുതെയല്ല...:)
